Δικαίωμα Αδείας – Παρουσίαση και Aνάλυση της ΔΣ MLC 2006 (Καν. 2.4)

Δικαίωμα Αδείας Σε συνέχεια του προηγούμενου άρθρου (Κανονισμός 2.3 – Ώρες εργασίας και ώρες ανάπαυσης), σήμερα αναφερόμαστε στην άδεια που δικαιούνται οι ναυτικοί. Πώς υπολογίζεται, πως λαμβάνεται? Παρακάτω θα βρείτε απαντήσεις σχετικά με τις προβλέψεις της MLC 2006 πάνω στο ζήτημα των αδειών των ναυτικών.

Δικαίωμα αδείας – Υπολογισμός αδείας

Σκοπός είναι να διασφαλιστεί ότι οι ναυτικοί θα λαμβάνουν επαρκή άδεια.

Κάθε κράτος – μέλος πρέπει να απαιτεί όλοι οι ναυτικοί που εργάζονται σε πλοία που φέρουν τη σημαία του να λαμβάνουν ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών υπό κατάλληλες συνθήκες, σύμφωνα με τις διατάξεις της MLC 2006. Επίσης στους ναυτικούς πρέπει να χορηγείται άδεια εξόδου στην ξηρά με σκοπό την ωφέλεια της υγείας και της ευημερίας τους και σύμφωνα με τις λειτουργικές απαιτήσεις των θέσεων τους.

Κάθε κράτος – μέλος μπορεί να υιοθετήσει κατάλληλη μέθοδο υπολογισμού της άδειας μετ’ αποδοχών. Κατά τον υπολογισμό θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαίτερες ανάγκες των ναυτικών και η διάρκεια τουλάχιστον 2,5 ημερολογιακές ημέρες ανά μήνα απασχόλησης. Οι δικαιολογημένες απουσίες από την εργασία δεν πρέπει να θεωρούνται ως ετήσια άδεια. Οποιαδήποτε συμφωνία παραίτησης από την ελάχιστη ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών που ορίζεται, με εξαίρεση τις περιπτώσεις που προβλέπει το κράτος – μέλος, πρέπει να απαγορεύεται.

Η απουσία από την εργασία για παρακολούθηση εγκεκριμένου προγράμματος ναυτικής επαγγελματικής κατάρτισης ή για λόγους όπως ασθένεια, τραυματισμός ή μητρότητα, θα πρέπει να υπολογίζονται ως μέρος τις περιόδου υπηρεσίας.

Ο μισθός κατά τη διάρκεια της άδειας θα πρέπει να είναι στο κανονικό επίπεδο αμοιβής του ναυτικού που προβλέπουν οι εθνικοί νόμοι ή κανονισμοί ή η σύμβαση εργασίας του ναυτικού. Για ναυτικούς που εργάζονται για περιόδους μικρότερες του ενός έτους ή σε περίπτωση τερματισμού τις σχέσης εργασίας το δικαίωμα αδείας θα πρέπει να υπολογίζεται σε αναλογική βάση.

Οι παρακάτω περιπτώσεις δεν θα πρέπει να υπολογίζονται ως μέρος της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών :

(1) δημόσιες και εθιμικές αργίες, αναγνωρισμένες ως τέτοιες από το Κράτος σημαίας, ανεξάρτητα εάν συμπίπτουν με την ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών ή όχι,

(2) περίοδοι ανικανότητας προς εργασία ως αποτέλεσμα ασθένειας, τραυματισμού ή μητρότητας, υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από την αρμόδια αρχή ή μέσω του κατάλληλου μηχανισμού σε κάθε χώρα,

(3) προσωρινή άδεια εξόδου στην ξηρά που χορηγείται σε ναυτικό σύμφωνα με τη σύμβαση εργασίας,

(4) αντισταθμιστική άδεια κάθε είδους, υπό τις προϋποθέσεις που καθορίζονται από την αρμόδια αρχή ή μέσω του κατάλληλου μηχανισμού σε κάθε χώρα.

Ο χρόνος λήψης

της άδειας θα πρέπει, εκτός εάν καθορίζεται από κανονισμό, συλλογική σύμφαση, απόφαση διαιτησίας ή άλλα μέσα σύμφωνα με την εθνική πρακτική, θα πρέπει να καθορίζεται από τον πλοιοκτήτη, μετά από διαβούλευση και συμφωνία με τους ενδιαφερομένους ναυτικούς ή τους εκπρόσωπους τους.

Οι ναυτικοί έχουν το Δικαίωμα Αδείας τους στον τόπο με τον οποίο έχουν ουσιώδη σχέση, ο οποίος συνήθως θα είναι ο ίδιος με τον τόπο στον οποίο δικαιούνται να παλιννοστούν. Οι ναυτικοί δεν θα πρέπει να υποχρεούνται να λαμβάνουν άδεια χωρίς τη συγκατάθεσή τους σε άλλο τόπο εκτός αν αυτό προβλέπεται από τις διατάξεις της σύμβασης εργασίας τους ή τους εθνικούς νόμους ή κανονισμούς.

Εάν ένας ναυτικός χάσει το Δικαίωμα Αδείας του σύμφωνα με τα παραπάνω θα πρέπει να δικαιούνται δωρεάν μεταφορά στον τόπο όπου προσλήφθηκε ή ναυτολογήθηκε (στον πλησιέστερο στην οικία του). Τα έξοδα συντήρησης και άλλα έξοδα που σχετίζονται ευθέως θα πρέπει να βαραίνουν τον πλοιοκτήτη και ο χρόνος ταξιδιού δεν θα πρέπει να αφαιρείται από την ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών που του οφείλεται.

Όταν ο ναυτικός λαμβάνει ετήσια άδεια του θα πρέπει να ανακαλείται μόνο σε περιπτώσεις ακραίας επείγουσας ανάγκης και με τη συγκατάθεσή του.

Η ετήσια άδεια μετ’ αποδοχών θα πρέπει να αποτελείται από συνεχή περίοδο εκτός αν υπάρχει συμφωνία μεταξύ πλοιοκτήτη και ναυτικού. Η διαίρεση της ετήσιας άδειας μετ’ αποδοχών σε μέρη ή η συσσώρευση της εντός ενός έτους μαζί με διαδοχική περίοδο άδειας, μπορεί να επιτραπεί από την αρμόδια αρχή ή μέσω κατάλληλου μηχανισμού.

Για τους ναυτικούς ηλικίας μικρότερης των 18 ετών, οι οποίοι υπηρέτησαν, χωρίς άδεια, έξι μήνες ή και οποιαδήποτε άλλη μικρότερη χρονική περίοδο σύμφωνα με συλλογική σύμβαση ή σύμβαση εργασίας ναυτικού, σε πλοίο που δραστηριοποιείται στο εξωτερικό και το οποίο δεν επέστρεψε κατά τον χρόνο αυτό στη χώρα κατοικίας τους και δεν θα επιστρέφει για τους επόμενους τρεις μήνες του ταξιδιού. Τα μέτρα αυτά θα μπορούσαν να αποτελούνται από τη δωρεάν παλιννόστησή τους στον τόπο αρχικής πρόσληψης στη χώρα κατοικίας τους με σκοπό να λάβουν οποιαδήποτε άδεια δικαιούνται κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.