MLC 2006
Συνεχίζοντας τον Καν. 3 της MLC 2006 και μετά τον Καν.3.1 – Ενδιαίτηση και εγκαταστάσεις αναψυχής, σήμερα ολοκληρώνουμε τον τρίτο κανονισμό αναφερόμενοι στις προβλέψεις της ΔΣ σχετικά με την διατροφή και τροφοδοσία που θα πρέπει να παρέχεται στους ναυτικούς.
Σκοπός είναι
να εξασφαλιστεί ότι οι ναυτικοί έχουν πρόσβαση σε τροφή καλής ποιότητας και πόσιμο νερό που παρέχονται υπό ρυθμισμένες συνθήκες υγιεινής
Κάθε κράτος – μέλος πρέπει να εξασφαλίζει ότι τα υπο την σημαία του πλοία τη σημαία του φέρουν και παρέχουν τροφή και πόσιμο νερό κατάλληλης ποιότητας θρεπτικής αξίας και ποσότητας, που καλύπτουν επαρκώς τις απαιτήσεις του πλοίου. Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να έχουν υιοθετήσει πρότυπα τροφοδοσίας για τα γεύματα που παρέχονται στους ναυτικούς λαμβάνουν υπόψη και τις διαφορετικές πολιτιστικές και θρησκευτικές καταβολές. Η σίτιση των ναυτικών κατά τη διάρκεια της περιόδου απασχόλησής τους στο πλοίο θα πρέπει να είναι δωρεάν.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα πλοία τους τηρούν πρότυπα που καλύπτουν τα ακόλουθα :
(1) οι προμήθειες φαγητού και πόσιμου νερού, έχοντας υπόψη τον αριθμό των ναυτικών επί του πλοίου, τις θρησκευτικές τους απαιτήσεις και τις πολιτιστικές τους πρακτικές, που σχετίζονται με τη διατροφή και π] διάρκεια και τη φύση του ταξιδιού, πρέπει να είναι κατάλληλες όσον αφορά την ποσότητα, τη θρεπτική αξία, την ποιότητα και την ποικιλία,
(2) η οργάνωση και ο εξοπλισμός του τμήματος τροφοδοσίας πρέπει να είναι τέτοιοι που να επιτρέπουν την παροχή στους ναυτικούς επαρκών, ποικίλων και θρεπτικών γευμάτων, που ετοιμάζονται και σερβίρονται σ ε συνθήκες υγιεινής και
(3) το προσωπικό τροφοδοσίας πρέπει να είναι κατάλληλα εκπαιδευμένο ή να έχει λάβει οδηγίες για τις θέσεις του.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να αναλάβουν εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την προαγωγή της ενημέρωσης και της εφαρμογής των προτύπων που αναφέρονται στην MLC 2006.
Η αρμόδιες αρχές θα πρέπει,
σε συνεργασία με άλλες σχετικές υπηρεσίες και οργανισμούς,
να συλλέγουν ενημερωμένες πληροφορίες σχετικά με την διατροφή και τις μεθόδους αγοράς, αποθήκευσης, συντήρησης παρασκευής και σερβιρίσματος τροφής, με ειδική αναφορά στις απαιτήσεις της τροφοδοσίας επί του πλοίου. Οι πληροφορίες αυτές πρέπει να είναι διαθέσιμες, χωρίς χρέωση ή με εύλογο κόστος, στους κατασκευαστές και τους εμπόρους των προμηθειών τροφίμων και εξοπλισμού πλοίων, σε πλοιάρχους, θαλαμηπόλους και μάγειρες και στις ενδιαφερόμενες οργανώσεις των πλοιοκτητών και των ναυτικών. Κατάλληλες μορφές δημοσιοποίησης, όπως εγχειρίδια, φυλλάδια, αφίσες, διαγράμματα ή διαφημίσεις σε εμπορικές εφημερίδες, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται για το σκοπό αυτό. Οι πληροφορίες αυτές περιλαμβάνουν συστάσεις για την αποφυγή της σπατάλης τροφίμων, την διευκόλυνση διατήρησης κατάλληλου υγειονομικού προτύπου και να εξασφάλιση της μέγιστης δυνατής ευκολίας για εργασιακούς διακανονισμούς.
Τα κράτη – μέλη θα πρέπει να συνεργάζονται με τις σχετικές υπηρεσίες και οργανισμούς για την ανάπτυξη εκπαιδευτικού υλικού και πληροφοριών επί του πλοίου, σχετικά με τις μεθόδους εξασφάλισης κατάλληλης προμήθειας τροφίμων και υπηρεσιών τροφοδοσίας. Επίσης θα πρέπει να υπάρχει στενή συνεργασία με τις ενδιαφερόμενες οργανώσεις των πλοιοκτητών και των ναυτικών και με τις εθνικές ή τοπικές αρχές που ασχολούνται με ζητήματα διατροφής και υγείας και μπορεί, όπου αυτό είναι απαραίτητο, να
χρησιμοποιούνται οι υπηρεσίες αυτών των αρχών.
Οι πλοιοκτήτες
σύμφωνα με την MLC 2006 πρέπει να εξασφαλίζουν ότι οι ναυτικοί που απασχολούνται ως μάγειροι και είναι υπεύθυνοι για την προετοιμασία του φαγητού των πλοίων είναι εκπαιδευμένοι, έχουν τα κατάλληλα προσόντα και κρίνονται ικανοί για τη θέση, σύμφωνα με τις απαιτήσεις που καθορίζονται στους νόμους και τους σχετικούς κανονισμούς του κράτους – μέλους. Για την ικανοποίηση της απαίτησης αυτής οι μάγειρες θα πρέπει να περιλαμβάνουν την ολοκλήρωση προγράμματος κατάρτισης εγκεκριμένου ή αναγνωρισμένου από την αρμόδια αρχή, το οποίο καλύπτει την πρακτική μαγειρική, την υγιεινή των τροφίμων και την προσωπική υγιεινή, την αποθήκευση των τροφίμων, τον έλεγχο των αποθεμάτων και την προστασία του περιβάλλοντος και την υγεία και ασφάλεια της τροφοδοσίας. Ναυτικοί θα πρέπει να πιστοποιούνται ως μάγειροι πλοίων μόνο εάν έχουν τα ακόλουθα :
(1) θαλάσσια υπηρεσία για ελάχιστη περίοδο που θα καθορίζεται από την αρμόδια αρχή, η οποία μπορεί να ποικίλέι για να λαμβάνονται υπόψη τα υφιστάμενα σχετικά προσόντα ή εμπειρία,
(2) επιτύχει σε εξετάσεις που καθορίζονται από την αρμόδια αρχή ή έχουν επιτύχει σε ισότιμη εξέταση στο πλαίσιο εγκεκριμένου πρόγραμμα εκπαίδευσης για μαγείρους. Η εξέταση μπορεί να διεξάγεται και τα πιστοποιητικά να χορηγούνται είτε απευθείας από την αρμόδια αρχή είτε, υπό τον όρο του ελέγχου της, από εγκεκριμένη σχολή εκπαίδευσης μαγείρων.
Η αρμόδια αρχή θα πρέπει να προβλέπει την αναγνώριση, όπου αρμόζει, πιστοποιητικών μαγείρων πλοίων που εκδίδονται από άλλα κράτη – μέλη, τα οποία έχουν επικυρώσει την παρούσα Σύμβαση ή τη Σύμβαση Περί Πτυχίων Ναυτομαγείρων, 1946 (Νο.69), ή άλλο εγκεκριμένο φορέα.
Σε πλοία που λειτουργούν με καθορισμένη στελέχωση κάτω των δέκα ατόμων μπορεί να μην υποχρεούνται από την αρμόδια αρχή να διαθέτουν πλήρως προσοντούχο μάγειρα, οποιοσδήποτε επεξεργάζεται τρόφιμα στο μαγειρείο πρέπει να είναι εκπαιδευμένος ή να έχει λάβει οδηγίες σε τομείς συμπεριλαμβανομένης της υγιεινής των τροφίμων και της προσωπικής υγιεινής, καθώς και του χειρισμού και της αποθήκευσης τροφίμων επί του πλοίου.
Σε περιπτώσεις εξαιρετικής ανάγκης,
η αρμόδια αρχή μπορεί να εκδίδει εξαίρεση, που να επιτρέπει ένας μάγειρας που δεν είναι πλήρως προσοντούχος να υπηρετεί σε ένα
συγκεκριμένο πλοίο για συγκεκριμένη περιορισμένη περίοδο, μέχρι τον επόμενο κατάλληλο λιμένα κατάπλου ή για περίοδο που δεν υπερβαίνει τον ένα μήνα, με την προϋπόθεση ότι το άτομο για το οποίο εκδόθηκε η εξαίρεση έχει εκπαιδευθεί ή λάβει οδηγίες σε τομείς συμπεριλαμβανομένης της υγιεινής των τροφίμων και της προσωπικής υγιεινής, καθώς και της διαχείρισης και της αποθήκευσης τροφίμων επί του πλοίου. Κανένας ναυτικός ηλικίας
μικρότερης των 18 ετών δεν πρέπει να προσλαμβάνεται ή να απασχολείται ή να εργάζεται ως μάγειρας πλοίου.
Η αρμόδια αρχή κάθε κράτους – μέλους πρέπει να απαιτεί την πραγματοποίηση τακτικών και τεκμηριωμένων επιθεωρήσεων επί πλοίων, από ή με εξουσιοδότηση του πλοιάρχου, όσον αφορά :
(1) τις προμήθειες τροφίμων και πόσιμου νερού,
(2) όλους τους χώρους και τον εξοπλισμό που χρησιμοποιούνται για την αποθήκευση και τη διαχείριση τροφίμων και πόσιμου νερού,
(3) το μαγειρείο και τον λοιπό εξοπλισμό για την προετοιμασία και την παροχή των γευμάτων.
Με τον Καν 3.2 κλείνουμε την αναφορά μας στο τρίτο μέρος της ΔΣ που σχετίζεται με τις συνθήκες διαμονής και τροφοδοσίας των ναυτικών. Στα επόμενα άρθρα θα παρουσιάσουμε τις προβλέψεις της MLC 2006 σχετικά με την υγεία και την ιατρική περίθαλψη των ναυτικών.
