Ναυτικός ένα επάγγελμα διαφορετικό από τα άλλα
Ναυτικός, δε θα μπορούσαμε να αφήσουμε το κείμενο που βρήκαμε στη σελίδα Χιώτες Ναυτικοί χωρίς να το αναδημοσιεύσουμε, πραγματικά όταν κάποιος νιώσει τα παρακάτω λόγια και καταλάβει τι θα πει ναυτικός, μόνο τότε θα νιώσει ρίγος και ταυτόχρονα συγκίνηση, εγώ πάντως καταλαβαίνω ότι όλοι οι καρεκλοκένταυροι που εκπροσωπούν τους ναυτικούς είναι πολύ μικροί μπροστά τους.
Έγινε προχθές στον Βροντάδο η κηδεία του συναδέλφου, γείτονα, φίλου, καλού οικογενειάρχη, καπτα Δημήτρη Τ.
Ο καπτα Δημήτρης πέθανε μόνος και αβοήθητος στο πλοίο του κάπου στην Ινδία. Όπως ο συνάδελφος από τα Καρδάμυλα, το καλοκαίρι στις Βερμούδες. Χωρίς ιατρική βοήθεια. Χωρίς έναν δικό τους άνθρωπο δίπλα τους. Αυτό φίλοι μου είναι ο ναυτικός.
Μπορούσα να γράψω πολλά, για την χήρα που δεν θα πάρει σύνταξη όπως προβλέπει το μνημόνιο 3 γιατί είναι κάτω των 52 χρόνων. Για τους κερατάδες που θέλουνε να εξομοιώσουν τη φορολογία των ναυτικών με των στεριανών.
Να πεθαίνουμε αβοήθητοι στα πέρατα του κόσμου αφήνοντας τα παιδιά μας χωρίς μια σύνταξη. Αλλά ποιος ασχολείται με τους πολιτικούς; Ας πάνε στο διάβολο.
Γαλήνιες θάλασσες καπτα Δημήτρη στο μεγάλο ταξίδι που ξεκίνησες μόνος σου. Χωρίς έναν δικό σου άνθρωπο δίπλα σου να σου κλείσει τα μάτια.
Γιατί τελικά αυτός είναι ο ναυτικός.
Όσοι νιώσατε τα παραπάνω λόγια μπορείτε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα, άνθρωποι οι οποίοι ζούνε μόνοι, μακριά από τις οικογένειές τους,χάνουν τα καλύτερα χρόνια των παιδιών τους, χάνουν τη ζωή τους, την πατρίδα τους και το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι να φορολογούνται πλέον σαν τους στεριανούς και το τραγικότερο να πάρουν και μικρότερη σύνταξη απ ότι θα πάρει ένας εργάτης στη στεριά…. Πραγματικά αυτά που θα μπορούσε να γράψει ο οποιοσδήποτε ναυτικός για τη ζωή του είναι τόσα πολλά, λίγοι όμως θα μπορέσουν να τα καταλάβουν και να τα ασπαστούν. Δεν ζητάει ο ναυτικός να τον λυπηθεί το κράτος, ζητάει απλά να σεβαστεί η πολιτεία το δύσκολο έργο που τελεί…
Αγαπητέ του άρθρου, πρώτα συλυπητήρια, για τους ναυτικούς στις οικογένειές τους…
Αλλά δεν βλέπουμε καμμία προσπάθεια για την επάνδρωση των πλοίων πχ με την ειδικότητα ναυτικου γιατρού…που να έχει και κάποιες άλλες αρμοδιότητες, (οργάνωση φαρμακείου- νοσοκομείου πλοίου, εκπαίδευση πληρώματος σε πρώτες βοήθειες, και ως επίπεδο, βοήθεια στο ship’ office! με την γραφειοκρατεία που επικρατεί).
Στα μεγάλα ποστάλια η ανθρώπινη ζωή επιβατών και πληρώματος είναι πιό “ακριβή”!
Να μην πάμε σε άλλα θέματα γιατί θα γράφουμε μέχρι αύριο!!!
Και δυστυχώς ο ναυτικός τα αποδέχεται, είτε σκοπίμως για τους δικούς του λόγους, είτε από άγνοια, είτε από φόβο, είτε από ανάγκη!
Αυτό πρέπει να το σταματήσει…ο ίδιος ο ναυτικός!
Έχετε απόλυτο δίκιο σε ότι λέτε, αλλά δυστυχώς η ιστορία σε ότι έχει να κάνει με τον ναυτικό δείχνει ότι δεν είναι και η πρώτη τους προτεραιότητα…. Πραγματικά συμφωνώ με τα λεγόμενα σας και το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι από που να το πιάσεις και που να το αφήσεις….
Οσο και να φωναζουμε δεν ακουγομαστε ειναι μακρια ο Ειρηνικος και τα Αλεουτια…αλλα και οι Συνδικαλιστικες μας Ενωσεις ειναι μακρια απο το καθηκον τους που ειναι να υποστηριζουν τους Ταξιδευτες Ναυτικους…!! Μονο στις Ναυτιλιες των Σοσιαλιστικων Κρατων υπηρετουσαν Γιατροι μεσα στα Βαπορια…Ετσι το γραφω για την Ιστορια…!!
[…] Ναυτικός το δύσκολο επάγγελμα? […]